S ⋆

Salbert

Salbert Wilhelm(1905 -1981) proboszcz w Orzegowie

Urodził się się 1 stycznia 1905 roku w Nowym Bytomiu.Rodzicami jego byli hutnik Anzelmi Gertruda zd.Respondek.Po dwóch latach nauki w szkole ludowej w Nowym Bytomiu został przyjęty w 1916 roku do gimnazjum w Bytomiu.
Po zdaniu matury w lutym 1925 roku zgłosił się do Śląskiego Seminarium Duchowego w Krakowie .Teologię studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagielońskiego.Święcenia kapłańskie otrzymał 22 czerwca 1930 roku w Krakowie.
pierwszą jego placówką wikariuszowską były Łagiewniki .W 1931 roku przez kilka miesięcy był wikarym w Józefowcu , po czym wrócił znów do Łagiewnik.W 1934 roku mianowany został etatowym nauczycielem religii w Pastwowym Seminarium Nauczycielskim żeńskim w Nowej Wsi (Wirek) W 1935 roku w skutek reorganizacji szkół, został katechetą Państwowego Gimnazjum oraz szkoły powszechnej w tejże miejscowości .Od 1938 roku był tam również kapelanem hufca harcerskiego męskiego i żeńskiego .
Po wybuchu wojny ks.Salberta skierowano 7 września 1939 roku na tymczasowego wikarego do Czarnego Lasu ,a od 6 listopada 1939roku do Piekar Śląskich .28 listopada 1940 roku powołany został na wikarego do Ćwiklic ,a 14 stycznia 1941 na wikariusza substytuta do Kończyc .W styczniu 1943 roku otrzymał dekret na substytuta w Kochłowicach .Był tam do końca wojny.24 lipca 1945 roku mianowany został substytutem w Orzegowie.W parafii tej później już jako proboszcz pozostał ks.Wilhelm Salbert aż do przejścia na emeryturę.

Oprócz troski o parafię ks.Wilhelm Salbert angażował się w sprawy ogólnodecezjalne .W latach 1949-1959 był obrońcą węzła małżeńskiego .W 1952 roku mianowany został członkiem Komisji proadministratione bonorum temporalium Seminarium Duchownego oraz egzaminatorem prosynodalnym (a od 19 lutego 1975 roku synodalnym) z administracji kościelnej.Tę olsgtatniafunkcję spełniał do ostatnich lat zycia .Jako emeryty zamieszkał w Tarnowskich Górach .

Zmarł 17 października 1981 roku w szpitalu w Chorzowie .Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Orzegowie.

źr.(1)(6)

Schaffgotsch

Joanna Schaffgotsch z domu Gryczik (warianty pisowni: Grycik, Gryzik, Griczyk) niem. Johanna Gräfin von Schaffgotsch, ur. 29 kwietnia 1842 w Porembie, obecnie dzielnicy Zabrza, zm. 21 czerwca 1910 w Kopicach)^[1] – dziedziczka fortuny Karola Goduli, nobilitowana w 1858 roku z dodaniem do nazwiska von Schomberg-Godulla, żona hrabiego Hansa Ulryka Schaffgotscha.

Często określana mianem śląskiego Kopciuszka (jako spadkobierczyni po królu cynku, jakim był Karol Godula)

Zmarła 21 czerwca 1910 w swojej rezydencji w Kopicach. Pochowano ją w mauzoleum rodzinnym obok miejscowego kościoła. W 1945 żołnierze Armii Czerwonej wyciągnęli stamtąd ciało jej i męża i sprofanowali. Zwłoki zostały następnie pochowane w zbiorowej mogile obok mauzoleum.

28 października 2019 dokonano ekshumacji hrabiny Joanny Schaffgotsch i jej rodziny do grobowca.

20 czerwca 2020 roku odbył się ponowny pochówek Joanny i jej męża w odrestaurowanym mauzoleum kopickim

Główną posiadłością Joanny i Hansa Ulryka był pałac w Kopicach otoczony 54-hektarowym parkiem. Schaffgotschowie posiadali również zamek w Chudowie (traktowany jako miejsce do wypoczynku) oraz pałac w Bytomiu-Szombierkach, wybudowany przez Karola Godulę, a odziedziczony przez Joannę. Małżeństwo zarządzało ogromnym majątkiem, w skład którego wchodziły m.in (wymienione są wyłącznie obiekty znajdujące się na terenie Orzegowa w jego granicach z tamtego okresu)

huta cynku Godulla w Orzegowie, wybudowana w 1854, czynna do 1919,
kopalnia węgla kamiennego Paulus (Paweł), założona w 1842, połączona w 1844 z wybudowaną przez Karola Godulę kopalnią Orzegów,
kopalnia węgla kamiennego Gotthard (później Karol), uruchomiona, a w latach 1873–1877
koksownia w Orzegowie, zbudowana 1900-1903,

Joanna i Hans Ulryk Schaffgotschowie byli fundatorami wielu kościołów, kaplic, szkół, ochronek. Wspomagali biednych, sieroty, bezdomnych. W 1857 zorganizowali kasę zapomogową dla pracowników hut cynku. Po śmierci Joanny działalność tą kontynuowała spółka akcyjna Gräflich Schaffgotsche Werke. W 1911 roku zorganizowała ona w Szombierkach (potem w Goduli i Orzegowie) kuchnię mleczną, gdzie wszystkie matki mogły dostać raz w tygodniu odżywki dla dzieci i bezpłatnie korzystać z opieki lekarskiej

Wśród wielu obiektów fundowanych lub dotowanych przez Joannę i Hansa Ulryka Schaffgotsch są:

w Rudzie Śląskiej: kościół św. Michała Archanioła w Orzegowie, kościół Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli, szpital św. Joanny w Goduli, klasztor ss elżbietanek z przedszkolem i przytułkiem dla bezdomnych w Goduli, szkoła w Goduli, szkoła w Chebziu, kolonia Nowy Orzegów w Orzegowie (m.in. przy obecnych ulicach Bytomskiej, Czapli, Hlonda, Królowej Jadwigi), osiedle robotnicze Hofrichter w Goduli (m.in. przy ulicach Czereśniowej, Goduli i Kolbego), osiedle robotnicze w Chebziu (obecne ulice Styczyńskiego, Nowobytomska i Szafranka),

Przed wojną nazwę ul.Schaffgotsch nosiła obecna ulica Czapli.

źr.(2)(1)

Schirmeisen

ks. Reinhold Schirmeisen

Zanim powstał pierwszy kościół w Orzegowie , tutejsi mieszkańcy podlegali parafiom bytomskim .Już w 1366 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o przynależności Orzegowa do parafii Św.Małgorzaty ,Do tej parafii bytomskiej należeliśmy najdłużej. W późniejszym czasie Orzegów należał do Najświętszej Marii Panny a od 1888 roku do parafii Trójcy Świętej.
Ks. Reinhold Schirmeisen był pierwszym proboszczem wybudowanego w 1886 roku w Bytomiu kościoła pw. Świętej Trójcy W tym czasie parafii tej podlegały podbytomskie wsie Szombierki i Orzegów .W związku z tym na księdzu Reinholdzie Schirmeisenie spoczął nałożony przez biskupa Georga Koppa obowiązek utworzenia w tych miejscowościach samodzielnych parafii. W 1893 roku podczas posiedzenia zarządu kościelnego w Bytomiu pod przewodnictwem księdza Schimerseina zapadły decyzje w sprawie budowy pierwszej orzegowskiej świątyni.

Głównymi fundatorami orzegowskiego kościoła, jak też jego późniejszej rozbudowy, byli hrabiostwo Joanna i Hans Ulrich Schaffgotschowie.

Świątynia została zbudowana w 1895 roku, ale już po kilku latach, wobec stale zwiększającej się liczby wiernych, okazała się za ciasna. W latach 1911-1915 nastąpiła więc rekonstrukcja i rozbudowa kościoła według projektu budowniczego Maksymiliana Giemsy z Katowic. Dobudowano wtedy dwie okazałe wieże od strony wschodniej oraz prezbiterium z zakrystią od strony zachodniej, co w konsekwencji doprowadziło do istotnej zmiany usytuowania ołtarza głównego, który w pierwotnej świątyni, z roku 1895, był ustawiony w kierunku wschodnim.

Siatkówka

Sekcja siatkówki powstała w 1966 roku wkrótce po oddaniu do użytku hali sportowej .Trenerem siatkarzy został były siatkarski pierwszoligowiec orzegowianin Alojzy Przybylski .
Szkoleniowiec ten , wcześniej był równie dobrym koszykarzem , stąd też przy okazji zajmował się ,w tym przypadku już w wymiarze czysto rekreacyjnym szkoleniem adeptów koszykówki .W późniejszym nieco czasie w hali trenowała też na podobnych zasadach kobieca drużyna siatkówki, choć też podobnie jak koszykarze zespoły te nigdy nie były zgłoszone do żadnych rozgrywek, natomiast brały czasem udział w turniejach zakładowych . Obok seniorskiej drużyny siatkarskiej ,trenował też zespół młodzieżowy.

Siatkarze KS 27 Orzegów przystąpili do rozgrywek siatkarskich w 1967 roku zaczynając od klasy,,B” Kierownikiem sekcji był inż. Kotusz, kierownikiem drużyny E.Przybyłka,Już w następnym roku udało się zdobyć awans do klasy ,,A”.Rozwój sekcji szedł w właściwym kierunku ale w tym czasie w hali trenowali również gimnastycy i w momencie gdy do Orzegowa udało się w 1968 roku ściągnąć wybitnego trenera gimnastyki Jerzego Jokiela wizja rozwoju tej właśnie sekcji była bardziej obiecująca i perspektywiczna. Do treningów gimnastyków potrzebne było wyposażenie sali w stałe przyrządy do ćwiczeń , co wykluczało w tym momencie wspólne korzystanie z sali obydwu sekcji.Siatkarze na jakiś czas znaleźli jeszcze swe miejsce do treningu w sali szkoły górniczej przy ul. Orzegowskiej

Sigulla

PROBOSZCZ PAWEŁ SIGULLA –
Urodził się 16 lutego 1868 w Krzyżowej Dolinie k. Krasiejewa w rodzinie nauczyciela Jana i Emilii z d. Fireihofer. W 1875 roku rodzina, po śmierci Emilii, przeprowadziła się do Bytkowa. Paweł uczęszczał do gimnazjum w Bytomiu,a 12 lutego 1886 zdał egzamin dojrzałości.
Po maturze został przyjęty na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego .Po studiach odsłużył obowiązkowy rok w wojsku,
a następnie wstąpił do alumnatu wrocławskiego. 23 czerwca 1891 roku przyjął święcenia kapłańskie . Pracował jako wikariusz w Lipinach
(do 9 października 1893), Piekarach (do 23 września 1896).
24września 1896 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Orzegowie.
Tu od podstaw tworzył parafię przy nowo wzniesionym kościele. Mocno też przysłużył się swojej parafii uzyskując zgodę i pozyskując środki na rozbudowę kościoła ,który w związku z gwałtownym przyrostem ludności na początku drugiej dekady XX wieku nie był w stanie pomiescić wszystkich wiernych.

W 1923 roku został mianowany dziekanem dekanatu rudzkiego. 15 października 1927 otrzymał nominację na radcę duchownego, a 15 października 1933 na szambelana papieskiego.1 października 1933 przeszedł na emeryturę.
Zamieszkał w Rybniku, gdzie zmarł 1 maja 1941.

źr.(2)

Skalna

Długość : 116 m
Poprzednie nazwy : Steingasse

To najkrótsza ulica w Orzegowie.Łączy ul.Królowej Jadwigi z ul.Puszkina .

Na szkicu przedstawiającym fragment Orzegowa z 1880 roku, ulicy Skalnej jeszcze nie ma.W tamtym czasie znajdowały się w tej okolicy kamienne skały (stąd nazwa ulicy)Kamień z tego miejsca był cennym materiałem budowlanym i drogowym, w tym celu był stąd pozyskiwany.
Jak podaje kronika szkoły podstawowej nr 36 to właśnie kamień z tego miejsca był wykorzystany do fundamentu pod budynek tej szkoły.

źr.(1)

SKMM

Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Męskiej było częścią składową Akcji Katolickiej wielkiego dzieła Kościoła obejmującego swym zakresem niemal cały świat ,zapoczątkowanej przez papieża Piusa X a kontynuowanego pod przesłaniem ,, Odnowić wszystko w Chrystusie .”przez jego następcę Piusa XI. .

Zasadniczym celem Stowarzyszenia było kształtowanie dojrzałych chrześcijan oraz aktywne uczestnictwo we wspólnocie i misji Kościoła przez szerzenie i upowszechnianie katolickich wartości i zasad we wszystkich dziedzinach życia,zwłaszcza społecznego i kulturalnego.Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Męskiej wraz z innymi tego typu organizacjami wchodzącymi w struktury Akcji Katolickiej pod koniec lat 30-tych działały prawie we wszystkich parafiach w Polsce.

Pierwsze wzmianki o działalności SKMM w Orzegowie wyznaczają datę jego powstania na dzień 9.12.1907, choć większość faktów dotyczących jego działalności wywodzi się z okresu lat 30-tych . Spotkania pod patronatem kościoła odbywały się wtenczas u Glucha przy ulicy Gliwickiej ,w starej szkole przy byłej ulicy Szkolnej (obecnie Tomanka)jak również w gospodzie górniczej u Brola przy ulicy Bytomskiej.Działalność SKMM skupiała się wokół 4 sektorów;

*Religijnego

*Kulturalno –oświatowego

*Charytatywnego

*Społeczno –patriotycznego

Po długotrwalych staraniach Stowarzyszenie otrzymało budynek parterowy na ul. Cegielnianej,ktory byl własnością Kop.Karol .Poświęcenie ogniska ( taką przyjeto nazwę ) odbyło sie 20.11.1932 r. przez ks.proboszcza Sigullę

Skrzypiec

Augustyn Skrzypiec urodził się 19 czerwca 1913 roku , jako drugie dziecko z czworga rodzeństwa . Na przełomie lat 20-tych i 30-tych rozpoczął praktykę na koksowni w Orzegowie oraz naukę w Izbie Rzemieślniczej jako tokarz. Jak wielu w tym czasie często bywał bezrobotny .W okresie wojny został powołany do polskiego wojska , skąd m.in losy wojenne rzuciły go do Wilna , gdzie został ranny w nogę.

W lutym 1941 roku ożenił się , miał dwoje dzieci .Po wojnie przez wiele lat pracował w Koksowni w warsztacie mechanicznym , często po godzinach pracy w czasie awarii wysłużonych maszyn i urządzeń.Po pracy czas spędzał na pracy w ogródku działkowym. Po przejściu na emeryturę pracował na pół etatu w Telekomunikacji w Orzegowie aż do czasu kiedy musiał przejść poważną operację, która zakończyła się komplikacjami.
W 2007 roku zmarła jego żona . Całe życie był bardzo pracowity i chętnie służył pomocą, był znany z wyjątkowo pogodnego usposobienia .

Był najdłużej żyjącym mieszkańcem Orzegowa .Przeżył 104 lata !

Sobera

Jerzy Sobera – hokeista ,reprezentant Polski ,olimpijczyk

Urodzony w 1970 roku w Bytomiu ,od 2006 roku mieszkaniec Orzegowa .

Zawodnik występujący podczas swojej kariery na pozycji obrońcy, wychowanek Polonii Bytom. Występował także w TTH Metron Toruń, Cracovii, Filmarze Toruń i SKH Sanok.

W reprezentacji występował w latach 1990-1992. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata grupy B w Lublanie w 1991 oraz Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Albertville w 1992.

Od 2004 był pracownikiem Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Rudzie Śląskiej. W 2007 roku założył w Rudzie Śląskiej Rudzkie Towarzystwo Hokejowe Zryw, którego został prezesem. Dzięki jego inicjatywie w 2008 roku w Orzegowie powstało sztucznie zmrażane lodowisko .

Jako felietonista współpracował z portalem Hokej.net od 2008 do 2009.

Sukcesy :

-30 krotny reprezentant kraju

Awans do Grupy A mistrzostw świata: 1991
Klubowe
- Złoty medal mistrzostw Polski (4 razy): 1989, 1990, 1991 z Polonią Bytom
- Srebrny medal mistrzostw Polski (1 raz): 1987 z Polonią Bytom
- Brązowy medal mistrzostw Polski (3 razy): 1993, 2001 z Polonią Bytom, 1996 z TTH Toruń
- Puchar „Sportu” i PZHL (3 razy): 1986, 1989, 1992 z Polonią Bytom

Obecnie właściciel znajdującej się na terenie os.Powstańców Śląskich restauracji ,,Karminadel”

źr.(1)(2)

Sokolnia

Sokolnia,to prężnie funkcjonujący w okresie międzywojennym i tuż po wojnie ośrodek rekreacyjno-sportowy, sąsiadujący z koksownią Orzegów.Nazwa tego terenu wywodzi się od Towarzystwa Gimnastycznego ,,Sokół” aktywnie działającej na terenie całego kraju organizacji, której celem było podnoszenie sprawności fizycznej oraz rozbudzanie ducha narodowego. Obecnie na znacznym terenie dawnej Sokolni znajduje się zakład producenta waty cukrowej ,,Admar Candy Floss „

Towarzystwa sportowe ,,Sokół” narodziły się w drugiej połowie XIX wieku w krajach słowiańskich. Na terenie Polski pierwsze gniazdo ,,Sokoła” powstało w 1867 roku.Na Śląsku,w Bytomiu zaczęło działalność w roku 1895.Mimo,iż władze pruskie z całą surowością przeciwstawiały się powoływaniu do życia polskich zrzeszeń i klubów sportowych, w Orzegowie podjęto niezwykle energiczną walkę o zarejestrowanie tutejszego gniazda ,,Sokoła”.Po kilku latach jego nieformalnej działalności wreszcie w roku 1913 udało się zalegalizować Towarzystwo Gimnastyczne ,,Sokół”.
Dopiero jednak po zakończeniu I wojny światowej stowarzyszenie to w pełni się uaktywniło i zaczęło się dynamicznie rozwijać. W 1919 roku należało do niego 100 druhów, 30 druhen i 48 młodzików.Pod okiem instruktorów uprawiano przede wszystkim gimnastykę,ale także konkurencje rzutowe,oraz piłkę nożną .Z początkiem lat 30.orzegowskich gimnastyków zaliczano do czołowych zespołów ,,Sokoła” na Śląsku .Największe sukcesy odnosili bracia Wilhelm i Antoni Ślósarkowie ,Karol Pietruszka ,Jerzy Szobert ,Stefan Kurczyk.

Na terenie Sokolni znajdował się staw, który powstał w wyniku wybierania z tego miejsca glinki do pobliskiej cegielni.W latach międzywojennych utworzono tam kąpielisko , które cieszyło się ogromnym powodzeniem wśród mieszkańców Orzegowa.Oprócz pływania, można tam było skorzystać z trampoliny i popływać kajakiem.Gdy koksownia zaczęła korzystać z wody z tego stawu, budując na brzegu stację pomp , kąpielisko zlikwidowano.

2 sierpnia 1936 roku w obecności starosty Tadeusza Szalińskiego,założyciela gniazda ,,Sokoła” w Orzegowie Teofila Bieniasza,naczelnika Gminy Piotra Tomanka oraz wielu innych zaproszonych gości na wydzielonym terenie Sokolni znajdującym się przy ulicy Cegielnianej, późniejszej Bobreckiej dokonano otwarcia budynku dużej sali gimnastycznej z przyległymi pomieszczeniami gospodarczymi.Sala służyła nie tylko sportowcom, ale były tam organizowane zabawy i przedstawienia teatralne. Często wynajmowały ją orzegowskie stowarzyszenia.

Budynek przetrwał do dziś .Obecnie jest to własność firmy ,,Admar”

Sokolnia – na zdjęciu w prawym górnym rogu ,ogrodzony teren na którym widać (istniejący do dziś) budynek z salą sportową ,z tyłu staw ,,Sokolnia”

Spółdzielnia Mieszkaniowa

Początki Rudzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej związane są z dzielnicami ; Orzegów i Godula.To tu z inicjatyw kop. Karol i Paweł w 1959 roku zawiązał się Komitet Organizacyjny , który oficjalnie wystąpił o utworzenie Międzyzakładowej Spółdzielni Mieszkaniowej .Pierwszym prezesem Rudzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej był Antoni Sokół.
Powołana do życia spółdzielnia od samego początku dobrze prosperowała i wkrótce zaczęły do niej dołączać inne mniejsze przyzakładowe spółdzielnie , w tym czasie zmieniały się też jej nazwy.Obecna Rudzka Spółdzielnia Mieszkaniowa swą nazwę otrzymała 23 maja 1978 roku.

źr.(1)

Strzałka

Natalia Strzałka (ur.4 sierpnia 1997 r,) zapaśniczka rywalizująca w stylu wolnym w ZKS Slavia Ruda Śląska
Po raz pierwszy na zawodach wystartowała w 2011 roku , kiedy to wzięła udział w młodzieżowych mistrzostwach Polski . Już od najmłodszych kategorii wiekowych osiągała wiele znaczących osiągnięć sportowych i to nie tylko na arenie ogólnopolskiej , ale również międzynarodowej.
Poniżej lista najbardziej wartościowych dokonań Natalii Strzałki

2014 –3m. w mistrzostwach Europy kadetek
2014 – 2m.w mistrzostwach świata kadetek
2014 – 3m. w letnich Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży
2018 – 2m. – Akademickie Mistrzostwa Świata
2019 – 1m. – Młodzieżowe Mistrzostwa Europy
2019 – 3m. – Młodzieżowe Mistrzostwa Świata

2022 – 3m. Mistrzostwa Europy Seniorów

Do roku 2023 Natalia Strzałka 6 krotnie została mistrzynią Polski seniorów.Zapaśniczka występowała w kategoriach wagowych od 68-75 kg.

źr.(2)(1)

Szachy

Sekcja szachowa ,,Dors” na terenie Orzegowa została utworzona przez obecnego prezesa klubu Ryszarda Dorsa w 2002 roku.W okresie 2o lat klub miał swoją siedzibę w kilku miejscach miasta.Obecnie od kilku lat zrzeszeni w klubie szachiści spotykają się w galerii Czapla w orzegowskim Centrum Inicjatyw Społecznych ,należącym do Miejskiej Biblioteki Publicznej.

Klub posiada licencję Polskiego Związku Szachowego, wielokrotnie uczestniczył w rozgrywkach II ligi szachowej.Od kilku lat utrzymuje kontakty z czołowym klubem słowackim BŠK Bardejov,którego zawodnikiem jest Ryszard Dors.
Założyciel, prezes,a zarazem główny sponsor klubu Ryszard Dors osiągnął w swojej zawodniczej karierze kilka znaczących sukcesów:
-Mistrz krajowy w grze korespondencyjnej
– Kandydat na mistrza krajowego w grze bezpośredniej (1980)

Wybrane sukcesy w grze korespondencyjnej

1988-1993 – reprezentant Polski w eliminacjach IV Drużynowych Mistrzostw Europy (VI m., IV szach., 5½/8)
1992-1998 – reprezentant Polski w eliminacjach XII Olimpiady ICCF (VIII m., II szach., 4½/11)

Jest mecenasem i sponsorem szachowym. Wspólnie z Fundacją „Dodaj dzieciom skrzydeł” organizuje turnieje szachowe i opiekę dla dzieci zaniedbanych.
Od 1974 był członkiem Klubu Sportowego „Start” Katowice. W 1976 zdobył uprawnienia instruktora szachowego.

żr.1

Szkoły

Do tej pory w Orzegowie wybudowanych zostało 6 szkół podstawowych .Dwie pierwsze powstałe jeszcze w XIX wieku zostały wyburzone, w byłej szkole 37 obecnie mieści się wyższa uczelnia , dawna szkoła podstawowa nr 34 , przez kilka lat pełniąca funkcję gimnazjum , obecnie jako budynek ,,B” jest filią godulskiej szkoły podstawowej nr40

Na chwilę obecną w Orzegowie mamy 2 szkoły podstawowe ,szk.podst.nr 36 im.Juliusza Słowackiego oraz szk.podst.nr 6 im.M.Skłodowskiej- Curie
1 średnią – Zespół Szkół Ogólnokształcących im. H.C.Hoovera oraz Wyższą Szkołę Nauk Stosowanych

Szlafhaus

Nieistniejący już budynek przy ul Bytomskiej .Oficjalna nazwa Dom Górnika.

Wraz z rozwojem górnictwa na Górnym Śląsku nastąpił gwałtowny przypływ ludności .Za pracą na Śląsk przybywało wielu młodych ludzi z całej Polski .Z tego powodu przy większości kopalń powstawały hotele robotnicze.
Hotel w Orzegowie posiadał 275 miejsc noclegowych .W piwnicy była kuchnia i łaźnie oraz sklep z artykułami spożywczymi. W latach 60 z łaźni za drobną opłatą mogli korzystać mieszkańcy Orzegowa.
W większości przypadków mieszkańcy hotelu na stałe związali się z kopalnią , tu też na Śląsku spędzali resztę swojego życia, stąd w hotelu następowała ciągła rotacja .Jedni zakładając tu rodziny ,wyprowadzali się do swoich mieszkań inni przyjeżdżali tu na ich miejsce.
Od połowy lat 60.do początku lat 70.w okresie wojny wietnamsko-amerykańskiej hotel zamieszkiwali wietnamczycy.
Po ich powrocie do swojego kraju ,już w okresie gdy kopalnię Karol połączono z kop.Szombierki budynek przestał pełnić funkcję hotelu. W jego wnętrzach miejsce znalazły magazyny i drobne firmy .Z biegiem czasu obiekt mocno podupadał. Z początkiem XXI wieku gdy wydawało się ,że los ,,Szlafhausu ” jest przesądzony zupełnie nieoczekiwanie pojawiła się całkiem realna szansa na jego uratowanie .W 2008n roku po raz pierwszy pojawiła się informacja o tym ,że w kilku wyznaczonych dzielnicach śląskich miast w ramach unijnego projektu ,,Support for Cietes” mają powstać Centra Inicjatyw Społecznych .Jedno z nich miało zostać utworzone w Orzegowie ,właśnie w budynku przy ul.Bytomskiej 54.
Po jakimś czasie w momencie gdy powstała już dokumentacja dotycząca adaptacji tego obiektu z przeznaczeniem na placówkę o charakterze społeczno-kulturalnym nastąpił niespodziewany zwrot sytuacji .Decyzją władz miejskich zmieniono lokalizację utworzenia Centrum Inicjatyw Społecznych .Ostatecznie powstał on w innej dzielnicy i dopiero w kilka lat później w roku 2014 taki obiekt powstał przy ulicy Hlonda
Budynek ,,Szlafhausu” rozebrano w lipcu 2013 roku .

źr.(1)

Szretter

Elżbieta Szretter -trenerka założonej w 1964 roku sekcji łyżwiarstwa figurowego w KS 27 Orzegów.W czasie swej kariery sportowej zdobyła tytuł wicemistrzyni Polski w tej konkurencji. Jako trener na lodowej tafli wyszkoliła wiele obiecujących młodych łyżwiarek i łyżwiarzy. Ich sukcesy na większą skalę jednak mocno ograniczało nasze naturalne lodowisko.Często sekcja łyżwiarska musiała korzystać ze sztucznie zmrożonych tafli na lodowiskach w Bytomiu i Janowie.

***

– oznaczenia pod hasłami podają ( * …cyfra w nawiasie) numer pod którym w zakładce głównej Leksykonu Orzegowskiego znajduje się lista z przypisanymi pod te numery źródłami informacji wykorzystanymi całkowicie lub częściowo do utworzenia hasła.